Pijn ten gevolge van spasticiteit
Spasticitiet is een verschijnsel waarbij er een verhoging is van de spierspanning en waarbij er onwillekeurige bewegingen kunnen optreden. Spasticiteit komt veelal voor als symptoom bij verschillende aandoeningen bv. multipele sclerose, hersenverlamming, dwarslaesie.
Behandelingsinformatie
Een milde vorm van spasticiteit kan meestal goed behandeld worden met fysiotherapie in combinatie met orale medicatie bv. Lioresal, Diazepam.
Wanneer er bij ernstige spasticiteit met orale medicatie geen adequate controle wordt verkregen over de spasticiteit kunnen er klachten zoals: problemen met liggen en zitten, moeilijkheden bij zelfzorg, pijnklachten door hevige spierspanning ontstaan. Voor deze patiënten is er een behandeling mogelijk met neuromodulatie, waarbij medicatie -Baclofen- intrathecaal wordt toegediend (ITB-therapie).
Bij ITB-therapie wordt er na een testperiode tijdens een operatie een programmeerbare pomp met een katheter geïmplanteerd.
De pomp dient anti-spastische geneesmiddelen toe die verlichting bieden bij ernstige spasticiteit. De medicatie wordt rechtstreeks toegediend op de plaats waar het nodig is: in de vloeistof rond het ruggenmerg.
Omdat de medicatie onmiddellijk op de juiste plaats in de ruggenmergvloeistof wordt afgegeven, kan de spasticiteit worden verlicht met een kleinere dosis dan het geval is bij toediening in tabletvorm. Hierdoor treden bij deze toedieningswijze ook minder bijwerkingen op.
MPC-behandelingen
