Verloop

Voor iedere behandeling wordt er preventief een infuusslotje geplaatst. Bloeddrukdaling die soms voorkomt bij infiltraties kan hiermee worden opgevangen.

Pijnblokkades worden uitgevoerd met behulp van röntgendoorlichting.
U neemt hiervoor plaats op de behandeltafel in buik- of rugligging, afhankelijk van de plaats waar de blokkade moet worden uitgevoerd. Tijdens de behandeling wordt uw hartslag en zuurstofgehalte in het bloed met een vingerklemmetje gecontroleerd.
De huid wordt ontsmet en met behulp van röntgendoorlichting wordt het inbrengen van de naald gevolgd. Bij een proefblokkade wordt verdovende vloeistof ingespoten al dan niet gecombineerd met een ontstekingsremmend middel (corticosteroïd). Deze verdoving kan enkele uren duren, waarna u weer dezelfde pijn terug krijgt als voor de proefblokkade.
De behandeling zelf duurt ongeveer 10 minuten.

Achteraf verblijft u nog ongeveer 30 minuten in de recovery, waar uw bloeddruk, hartslag en zuurstofsaturatie in het bloed verder worden gevolgd. Daarna kan u bij een lumbale behandeling naar huis. Bij een cervicale en thoracale behandeling wordt u per rolstoel naar een kamer gebracht en kan u na vier uur -zo geen tegenindicatie- het ziekenhuis, met begeleiding verlaten. Bij een thoracale procedure wordt er vooraf nog een longfoto afgenomen.

Is er door de proefblokkade van de zenuw een duidelijke afname van de bestaande pijnklachten, dan wordt er een afspraak op het pijncentrum gemaakt voor een definitieve zenuwwortelblokkade.

Heeft de proefblokkade niet tot pijnvermindering geleid, dan wordt er een afspraak met de verwijzende arts gemaakt die het verdere behandelplan met u zal bespreken.

Mogelijke bijwerkingen

Bloeddrukdaling, die wordt opgevangen door een vooraf geplaatst infuusslotje.

Er kan een bloeduitstorting ontstaan als een bloedvaatje is geraakt. Dit veroorzaakt een blauwe plek op de plaats van de infiltratie.

Tijdelijk krachtsverlies en gevoelsvermindering. Daarom is het belangrijk om met begeleiding naar het ziekenhuis te komen.

Een licht gevoel van gejaagdheid, een blos op de wangen, een verhoogde bloedsuikerspiegel of een lichte gewichtstoename komt slechts sporadisch voor door de corticosteroïden.

Uitzonderlijk kan het bij een thoracale behandeling gebeuren dat er een pneumothorax of klaplong ontstaat. Een klaplong is een verwikkeling waarbij er door een gaatje in de long, lucht in de borstholte komt waardoor een long of een gedeelte daarvan in elkaar klapt. Een belangrijk symptoom is dat de patiënt kortademig wordt. Daarom wordt er uit voorzorg enkele uren na de behandeling een longfoto genomen. Indien er een pneumothorax bestaat is in een aantal gevallen de plaatsing van een drain (plastiek slangetje ter hoogte van de borstkas) met ziekenhuisopname noodzakelijk.

De behandeling kan, heel uitzonderlijk, nadelige gevolgen uitlokken: tijdelijke verergerde zenuwontsteking met stijfheid en stramheid in de rug, nek, arm of been. Bloeding rond het ruggenmerg treedt zeldzaam op, voornamelijk als u bloedverdunnende medicatie neemt. Dit veroorzaakt toenemende zenuwuitval met gevoelsstoornissen, infectie rond het ruggenmerg met koorts en nekstijfheid. 

Indien u nadelige gevolgen ondervindt na een wortelblok, verwittigt u best uw huisarts, het pijncentrum of het ziekenhuis die de arts van wacht kan contacteren.